- dysydencki
- [дисиденцкі]
adjдисидентський
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
dysydencki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, dysydenckiccy, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. dysydent, zwłaszcza w zn. 1.: Pisma, książki dysydenckie. Wkrótce ruch dysydencki stanie się przestarzały. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień